De laaste weken...

Adelaide en Kangeroo Island

Adelaide is een kalme stad. Ik heb er wat rondgewandeld en een paar museums bezocht. Een dag later vertrok ik dan op een tour naar Kangeroo Island. Het was een 2u durende tocht naar de ferry door de mooie valleien rondom Adelaide en onderweg hebben we super veel kangoeroe’s gezien. Bij de ferry aangekomen zei de gids voor de grap dat hij de dolfijnen had besteld voor ons. Maar tijdens de ferryrit hebben we toch dolfijnen gezien ! Al surfend op de golven die de ferry maakte ! De tour duurde 2 dagen, en het eiland heeft me verbaasd. We hebben er alles gezien ! Grote natuurparken, stranden met zeeleeuwen, granieten rotsen, grote zandduinen ( waar we zijn gaan zandboarden ), havens met pelikaan kolonies, verborgen stranden… En veel dieren natuurlijk ook ! Overal waren kangeroe’s, en veel koala’s. En deze keer ook weer een giftige tijgerslang van dichtbij mogen bewonderen. Na 2 dagen was het weer tijd om naar Adelaide te gaan. ’s Avonds ben ik in men hostel 2 Italiaanse jongens terug tegengekomen. Ik had ze al ontmoet voor ik naar Kangeroo Island vertrok. Ik vertelde hen over men plannen om the Great Ocean Road te doen en zij gingen hetzelfde doen. Ze hadden een auto en nog een plaatsje vrij, dus ik ging met ze meegaan op hun roadtrip ! Zondag hadden we eerst een echte luie dag in onze hostel in Adelaide. We hebben echt niks gedaan die dag, buiten in de zon liggen, Italiaanse espresso drinken, pasta eten…

The Great Ocean Road

Maandag zijn we dan vertrokken. Met een overvolle wagen, vol bagage, eten, tent, slaapzakken, matras… Het was een rode Ford Falcon, maar wij noemde hem Ferrari ! De eerste dag hebben we vooral veel gereden. ’s Avonds ergens gaan kamperen in het te kleine tentje. De dag erna hadden we een beetje avontuur. We reden door een bos dat half aan het afbranden was door een bosbrand en onze benzinemeter stond bijna op ‘leeg’. Natuurlijk vind je overal tankstations behalve als je er echt, echt 1 nodig hebt… We waren alle 3 een beetje nerveus toen we het eerstvolgende dorpje naderden, waar geen tankstation te bekennen was… Dus bleven we maar verder rijden, hopend dat de wagen niet zou stilvallen. Niemand had zin om tot het volgende dorpje te stappen… En toen… zagen we in de verte een tankstation ! We begonnen alle drie spontaan te roepen en te lachen. We hadden het gehaald. We waren zo vrolijk dat de man van de tankstation moet gedacht hebben dat we gek waren :p

Bij zonsondergang zijn we aan het begin van the Great Ocean Road aangekomen en kon ik de prachtige kliffen bewonderen met een ondergaande zon. De dag erna we nog spectaculairder. Grote kliffen, uitgehouwen door de wind en de golven. Het water was super blauw, het geluid van de golven die tegen de kliffen botsten was overweldigend en het zonnetje scheen lekker in de blauwe hemel ! Zalig ! De 12 apostelen was de volgende stop. Het waren oorspronkelijk 12 kliffen die los in de zee stonden, maar nu zijn er nog maar 7 over. De rest is afgebroken door de golven. De Great Ocean Road is een lange weg die ongelofelijk mooi is. Langs de ene kant heb je bossen en langs de andere kant zie je de oceaan. En als je goed kijkt kan je hier een daar enkele slapende koala’s terugvinden in de bomen. We zijn in een aantal mooie dorpjes gestopt om eens rond te wandelen en op dag 4 zijn we dan eindelijk aangekomen in Melbourne.

Melbourne

In Melbourne is er altijd wel iets te doen. Het is een wereldstad met een zeer relaxte sfeer. Deze maand was er een komediefestival aan de gang. Op het grote, centrale federation square waren dagelijks gratis komedie shows. Het was ook Pasen toen ik er was, en naast de komedie show was er een grote openlucht kerkdienst bezig. Het was echt wel super om die 2 heel verschillende evenementen naast elkaar te zien. Overal in de straten zitten mensen muziek te maken en in verborgen steegjes kan je graffiti kunst ontdekken op de muren. Een kleine, onopvallende deur leid je naar het 7^de verdiep van een groot gebouw waar je een bar terug vindt op het dak, de rooftopbar, helemaal gedecoreerd met plastiek gras en met zicht op de stad ! De tennisterreinen van de Australian Open zijn ook super om te zien. En met een tram geraak je in St Kilda, een strand met een grote pier waar je pinguins terugvindt ! Melbourne is dus een zeer aangename en diverse stad. Ik ben er weer iemand tegengekomen in een winkel die ik kende van de kangeroo island tour en samen hebben een heel meisjesachtige dag gehad. Winkelen, gaan eten, iets gaan drinken op die rooftopbar en veeeel babbelen J. Met spijt moest ik Melbourne verlaten om te vertrekken naar Sydney…

Sydney

Ik zit nu in Sydney, en het zijn men laatste dagen in Australie. Ik heb geluk met het weer. Het is een hele tijd slecht geweest, maar toen ik hier aankwam was het super mooi weer en ben ik naar het strand kunnen gaan. Ik heb een sjiek hostel uitgekozen, met verwarmd zwembad, sauna, een cinema ruimte vol met grote kussens… Dus ik weet wel wat te doen hier. Gisteren heb ik nog genoten van een mooie zonsondergang met zicht op the Operahouse en Harbour Bridge…

Morgen vertrek ik weer naar huis. Maar ik heb hier zoveel gezien en gedaan, zoveel leuke mensen leren kennen en ik heb echt van elke seconde genoten ! En ik weet zeker dat ik nog eens ga terug komen, naar het land Down Under !

The Great Barrier Reef

Duiken in the Great Barrier Reef was echt geweldig ! Ik heb een boottocht gedaan van 3 dagen en 11 keer gedoken. Het was prachtig onder water. Zoveel kleurrijke vissen, koraal, grotere zeedieren. We hadden niet zo’n super weer, maar soms kwam de zon door de wolken en dan was alles nog mooier onder water. We moesten zelf onze duikbuddy kiezen en zelf navigeren met een kompas, want onder water heb je echt geen idee waar je bent als je niet op je kompas let. De eerste keer zijn men buddy en ik compleet verloren geraakt. Het was niet gevaarlijk ofzo, we waren altijd dicht bij de boot, maar het was een goede les. De duiken erna ging het al beter. We hebben vaak met een groepje van 5 gedoken. Het was een zeer leerrijke ervaring. De eerste dag hadden we 4 duiken. Het leven die 3 dagen bestond uit duiken en eten . ’s Morgens vroeg doken we rond 6.30. Het was wel even wennen, opstaan om 6u , een nat wetsuite aantrekken en direct het water in. Ik heb ook 2 nachtduiken gedaan. De eerste nachtduik was met een instructeur. Het was wel spannend. De boot had verlichting onderaan zodat we die gemakkelijk konden terugvinden onder water. Maar daardoor werden enkele vissen aangetrokken door het licht en natuurlijk volgde de haaien ook. We moesten dus van de boot in het water springen tussen de rifhaaien. Spannend ! Natuurlijk waren die haaien niet gevaarlijk, maar toch, het was een spannende ervaring. In het begin had ik wel een beetje schrik, zo in het donker. Je kan alleen maar een paar meter voor je zien met je zaklamp maar al de rest rondom je is pikzwart. Maar het went snel en ik vond zo’n nachtduik na een paar minuten heel ontspannend. We hebben een paar kreeften gezien, grote vissen, een leeuwvis ( super mooi diertje )… En als je je zaklamp uitdeed en een paar keer met je handen door het water beweegde dan waren er overal kleine lichtjes, biolumeniscentie ! Kleine diertjes die oplichten in het donker. Toen we terug naar de boot doken hebben we onze zaklamp ook uitgedaan om de haaien niet weg te jagen. We zagen ze dan rond ons zwemmen in het schijnsel van de lichten van de boot. Ook de 2 de nachtduik was super. Je ziet dan een hele andere wereld onder water. Zeker voor herhaling vatbaar ! Na de 3 dagen en 11 duiken kwamen we terug aan in Cairns. Iedereen was super moe, maar die avond zijn we met de groep nog iets gaan eten en gaan drinken. Cairns zelf was niet zo bijzonder. Je kon er wat rondlopen en winkelen enz, maar de avonden waren leuk. Ik heb een paar mensen teruggezien die ik op de Whitsunday cruise had leren kennen. Je ontmoet mensen altijd 2 keer in je leven had iemand mij eens verteld, en hier is dat zeker het geval heb ik gemerkt. Hoeveel mensen dat ik wel niet met of zonde toeval ben tegengekomen voor een 2de keer op een andere plek .

Darwin
Ik wou enkele dagen later een bus nemen om naar Alice Springs te gaan , het hart van de Outback, in het midden van Australie. Maar men reisagent zei me dat het goedkoper was om naar Darwin te vliegen en van daaruit een trein te nemen. Dat heb ik dus gedaan, en zo heb ik Darwin, in het noorden, ook eens kunnen zien. Ik heb er een 2 daagse toer gedaan in Kakadu National Park. Het is een groot wildernis park, maar we hebben de normale route niet kunnen doen, want door hevige regen de dagen ervoor was een groot deel van de wegen overstroomd. Maar ik heb toch wel een aantal dingen kunnen doen. Rotsen beklimmen, zwemmen in een kleine waterval. Tijdens 1 van onze wandelingen werden we overvallen door een hevig onweer. We zijn toen gaan schuilen onder enkele lage, overhangende rotsen. Net zoals de aboriginals al duizenden jaren deden.

Alice Springs

Na Darwin heb ik de bekende en historische trein The Ghan genomen naar Alice Springs. De rit duurde 24u, maar de trein was zo ongelofelijk comfortabel ! We hadden super veel beenruimte, gratis handdoeken en douches… Heel anders dan de trein die ik ooit in Zuid-Amerika heb genomen ;)

En ik had goed gezelschap. Ik zat naast een jongen uit Zwitserland, Thomas, en we hebben echt uren aan een stuk zitten praten. Hij zat ook in hetzelfde hostel en had dezelfde 3 daagse toer geboekt naar Uluru ( de bekende rots ). De volgende dagen hebben we dus samen opgetrokken en we hebben ons echt super goed geamuseerd ! Het leek echt of dat we elkaar al jaren kenden. En het was leuk om eens een tijdje met dezelfde persoon op te trekken, want niemand anders snapt onze vele inside jokes ;).

We zijn dan vertrokken naar Uluru. Eerst hebben we King’s Canyon bezocht, maar zo spectaculair vond ik het niet. Daarna een lange trektocht rond enkele steenformaties, waarvan ik de naam al ben vergeten, want het was in aboriginal. ’s Avonds zijn we naar the middle of nowhere getrokken om daar een kampvuur te maken, lekker te eten en te slapen onder de sterren in onze swags. Een swag is zoals een grote slaapzak maar warmer en waterdicht. Het was toch wel vrij koud ’s nachts in de outback en ik ben enkele keren wakker geworden van de kou. Maar heel erg vond ik het niet, want boven ons waren miljoenen sterren ! Een zalig zicht !

De dag erna werden we dan echt beloond. Uluru ! Op zich is het gewoon maar een rots, maar de aboriginalverhalen en de cultuur errond maken het magisch en mysterieus. ’s Avonds mochten we genieten van een lekker avondmaal terwijl de zon onderging bij Uluru ! Beter kon gewoon niet ! Deze keer hebben we ons ook weer geïnstaleerd in onze swag, onder de sterren. Om 5.30 u werden we dan gewekt zodat we Uluru bij zonsopgang ook eens konden meemaken. Daarna hebben we een grote wandeling rond Uluru gemaakt en zijn we terug vertrokken naar Alice Springs…

Vanuit Alice Springs had ik een 2 daagse 4x4 tocht geboekt naar Adelaide. Toen men gids mij kwam ophalen bleek ik de enige passagier te zijn ! Ik vond het best wel leuk, nu had ik mijn privé toer en gids. We hadden een 1200 tal km te gaan. Onderweg hebben we veel wildlife gezien. Spijtig genoeg ook enkele kangeroe’s die overreden waren. 1tje was zelfs nog warm en dus niet zo lang geleden overreden , dus hebben we gecheckt of er geen kleintje in haar buidel zat, want die kunnen soms nog overleven in de buidel. Maar we hebben niets gevonden.

Cooper Pedy

In de namiddag zijn we gestopt in Cooper Pedy, een klein mijndorpje waar ze al jaren lang zoeken naar opaal. Ik heb er een paar museums en een opvangcenter voor baby kangeroe’s bezocht en bij zonsonderang zijn mijn gids en ik zelf opalen gaan zoeken . De mijners graven diepe schachten op zoek naar opaal en de resterende stenen worden op grote hopen gegooid. Daar kan je dus opalen vinden. Natuurlijk moet je niet verwachten dat je daar een opaal gaat vinden die super veel waard is, maar je vindt er kleine restjes. Je zoekt in het licht van de zon naar glinsteringen in de stenen. Als je die dan in de zon houdt zie je soms alle kleuren van de regenboog in die steen, en dan heb je dus een opaal gevonden . Ik heb er een kleintje gevonden, dus zal het jullie wel eens laten zien als ik thuis ben. Het is echt een mooie.

’s Avond heeft men gids een lekkere kangeroe bbq gemaakt voor mij en heb ik in een ondergrondse kamer ( die vroeger een deel van een mijn was ) geslapen. De mensen gebruiken de holtes van de mijnen om in te wonen. Een goed idee eigelijk, als je weet dat het daar soms 40° en meer kan worden overdag, terwijl het altijd een koele 25° is in hun huizen ondergrond…

De dag erna weer vroeg opgestaan ( toch een zwaar leven hé ;p ) en vertrokken voor de laatste 800 km in the Outback. Deze keer ook veel dieren gezien, een prachtige zonsopgang over het dorre, Australische landschap, pannenkoeken met aardbijen als ontbijt… In de vroege avond aangekomen in Adelaide… En dan had ik nog maar 2 weken te gaan…

Town of 1770

1770 is een heel klein stadje. Kapitein Cook is hier in het jaar 1770 aan wal gekomen, en heeft het stadje ook de naam gegeven. Zeer origineel met namen was hij echter niet J. Tot men verbazing ben ik ’s morgens een bekende tegen het lijf gelopen. Het was Bianca, een meisje dat ik in Byron Bay had leren kennen een paar weken ervoor. We hebben samen een fiets gehuurd en een aantal kms rondgereden naar het puntje van 1770, met een mooi uitzichtspunt. In de namiddag zijn we gaan kijken naar een surfwedstrijd die bezig was op het strand. Spijtig genoeg voor ons waren het geen jonge, knappe surfers maar oudere mannen. Maar surfen konden ze wel ! Na de halve finale was het gedaan voor die dag. De finale zou de volgende dag verder gaan. We zijn beginnen praten met de nr 4 van de halve finale en vroegen voor de grap of hij ons geen surfles wou geven. Tot onze verbazing zei hij direct ja ! Hij was een lekker ding… zo’n 40 jaar geleden ofzo J. Nu was hij 60, maar in zijn jonge jaren is hij nog surfleraar geweest. Met zijn grote en zware surfplank zijn Bianca en ik dan de golven gaan trotseren. In het begin lukte het niet zo goed, en ik heb meer de onderkant van de plank gezien dan wat anders J. Maar toen is ‘onze surfleraar’ mee in het water gekomen om ons tips te geven. En het heeft gewerkt ! Ik heb zowaar 2 keer recht kunnen staan op de surfplank ( een beetje onstabiel, maar hé, het was al wel super goed voor men eerste half uurtje surfen ooit ). ’s Avonds vertrok Bianca en ik heb de dag erna nog de finale van de surfwedstrijd kunnen zien. Deze keer waren er wel jonge, knappe surfers bij, die echt zalig coole dingen konden doen op die golven !

Airlie Beach

Die avond heb ik dan de nachtbus genomen naar Airlie Beach. Airlie Beach is een klein, gezellig stadje aan de kust. Van daaruit ben ik vertrokken op een 3 daagse zeiltocht naar de Whitsunday Islands. Onze dagen werden gevuld met snorkelen op supermooie plaatsen, kayaken, lekker eten, chillen op de boot… Het snorkelen was echt wel super. De vissen waren helemaal niet bang van ons en soms zwommen er wel 30 rondom je. Overal waar je keek waren kleurrijke vissen ! Een leuke ervaring, ik voelde mij als 1 van hen… Grote vissen hebben we ook gezien, en veel mooi koraal J. We zijn op dag 2 ook naar Whitheaven Beach gegaan. Een ongelofelijk mooi strand ! Het zand is zo puur en stralend wit. In de zee hebben we veel roggen en kleine rifhaaien gezien. Het weer was niet altijd super, het was vaak bewolkt, maar het was wel super warm. Spijtig genoeg moesten we elke keer we het water ingingen een ‘stingersuit’ dragen. Dat is een soort van dun pak dat je beschermd tegen de gevaarlijke kwallen ( die waren er die moment normaal niet, maar je weet nooit. En de andere kwallen kunnen je ook serieus zeer doen als je dat pak niet draagt ). Maar het was wel irritant om het elke keer aan te trekken J.

Er waren enkele supertoffe jongeren op de boot. De avond voor mijn verjaardag zijn ze speciaal voor mij wakker gebleven om tegen 12u gelukkige verjaardag te zingen in het Frans, Deens en Iers ! Ik wou die nacht op het dek van de boot slapen samen met een paar mensen, en het was leuk, tot het begon te regenen… heel hard te regenen en ik moest dan maar spijtig genoeg in men kamer slapen, want ik was kletsnat. Maar de dag erna heb ik men verjaardag goed gevierd. ’s Morgens zijn we gaan snorkelen, in de namiddag hebben we de zeilen opgezet en hebben we een beetje kunnen zeilen ( met de boot half schuin in het water ). De crew had ook een klein, schattig verjaardagscake’je gemaakt. Tegen 15u waren we terug in Airlie Beach en ’s avonds ben ik met de mensen van de boot iets gaan eten. Ik heb voor de eerste keer hier in Australië kangeroe gegeten. Het was wel lekker, maar het heeft een sterke smaak. Er was een gitarist live aan het spelen die avond, ik werd door iedereen getrakteerd, we hebben gedanst, onozel gedaan enz…en ik heb nog nooit zo vaak ‘happy birthday’ gehoord als die avond. En blijkbaar was 8 maart een productieve dag want er waren veel mensen jarig J. Zelfs een Ierse jongen die opeens tegen mij begon te praten op straat was toevallig ook jarig op 8 maart ( ik geloofde hem eerst niet, dacht dat het 1 of andere versiertruc was ofzo… maar hij heeft zijn paspoort laten zien en het was waar J hehe ). Na een kort nachtje ben ik dan vertrokken naar Townsville, om daar een ferrie te nemen naar Magnetic Island

Magnetic Island

Magnetic island, ook Maggie genoemd, is een klein eilandje met mooie baaien en veel wildernispaden door de bossen. De avond dat ik er was, was er toevallig een Full Moon Party op het eiland. Ik was eigelijk veel te moe van de dag ervoor en had niet veel zin om uit te gaan. Maar toen kwam ik de Nederlandse Bianca weer tegen ! Ik had haar leren kennen in Byron Bay en haar terug gezien in the town of 1770. Dusja, ik ben toch naar het feestje geweest J. En het was wel plezant. We werden geschminkt en het was een leuk feestje, buiten onder de volle maan. De dag erna ben ik naar een plaatselijke zoo geweest en daar heb ik enkele leuke dingen mogen doen. Ik heb een kaketoe gekust ( een papegaai die zaadjes vantussen je lippen neemt, heel voorzichtig), een baby krokodil mogen vastnemen, met een slang rond men nek gespeeld ( en het was zo lief, hij knuffelde mij… hij had zijn lichaam zachtjes rond mij gewikkeld) en ik heb een koala geknuffeld ! Och, ze was zo zacht en schattig ! Je zult de foto’s later nog wel zien J. Daarna ben ik aan een lange wandeltocht begonnen, door de bossen, langs baaien en… ik heb men eerste wilde koala’s gezien ! Je moest wel goed rondkijken om ze te zien. Het waren ronde, grijze bolletjes in de bomen. Ze waren aan het slapen en echt superschattig !

Dan was het tijd om te vertrekken naar Cairns… naar The Great Barrier Reef ! :)

Lady Elliot Island

Ik heb de bus genomen naar Hervey Bay om de dag erna te vertrekken naar Lady Elliot Island. Voor Lady Elliot heb ik geen woorden ! Ik had deze plek op het internet gevonden, enkele maanden geleden. Het eiland is gesitueerd aan het begin van The Great Barrier Reef. Ik heb lang getwijfeld of ik zou gaan of niet. Want goedkoop was het niet… Maar ik ben gegaan, en het was absoluut zijn geld waard !!! Je geraakt er enkel via vliegtuig. Het was een klein vliegtuigje voor zo’n 12 man. Omdat het volboekt was mocht er iemand vooraan zitten, naast de piloot en co-piloot spelen. En natuurlijk wou ik dat wel doen. Dus was ik co-piloot ! Ik had de andere passagiers wel beloofd dat ik geen knopjes zou aanraken ;). Het was een leuke ervaring met enkele prachtige uitzichten van bovenaf. En toen naderden we het eiland. De landingsbaan was een grote grasstrook die over de lengte van het eiland liep. De landing was wel een beetje spannend voor mij. Ik zat vooraan dus kon ik alles heel goed meevolgen. De piloot begon te dalen, en super veel vogels vlogen op door het lawaai. Ik dacht echt dat we er een paar gingen raken ! En toen raakte we de grond. Ik zag het einde van de grasstrook steeds dichterbij komen, en toch gingen we nog vrij snel ! En op het einde van de strook beland je dus op het strand en daarna de zee in. En ik dacht eeeecht dat we in de zee gingen belanden. Want het einde kwam steeds dichter en dichter bij. Maar wegens mijn goede co-piloot skills hebben we het vliegtuig toch goed doen landen ( ok, misschien heb ik niet echt geholpen, maar toch, ik was mentale steun :p )

Ik ben er eerst gaan snorkelen. Het was fantastisch ! Zoveel kleurrijke vissen en minder dan een halve meter onder mij ! Op een gegeven moment was ik naar iets aan het kijken toen ik in mijn ooghoek iets groot zag bewegen ! Ik draaide mij om en…. ( neen , geen Jaws :p ) het was een grote schildpad ! Ik snapte maar niet dat ik hem niet eerder had gezien, want ik ben er echt letterlijk langs gezwommen. Maar toen hij lucht had gehapt ging hij zich terug verschuilen onder een rots. Daarom was ik er gewoon voorbij gezwommen J.

Daarna ben ik gaan duiken ! Een droom die uitkwam ! Duiken in The Great Barrier Reef !!! Ik was wel een beetje nerveus, men eerste duik in het buitenland, met een vreemde instructeur. Ik had een paar maand geleden op internet gelezen dat Lady Elliot bekend stond om zijn populatie reuzemanta’s. Reuzemanta’s zijn prachtige dieren. Het is de grootste roggensoort en ze kunnen tot 4m breed worden. Ik hoopte dus echt dat ik ze zou zien onder water !

Toen de boot onze duikplek naderden zagen we al een manta aan de oppervlakte in de verte. Ik was blij dat ik er toch al 1je heb kunnen zijn J. Maar niets had mij doen vermoeden op dat moment wat ik onder water zou zien ! We sprongen in het water en toen zag ik direct 3 manta’s rondzwemmen. We gingen vervolgens via een touw naar de bodem, op zo’n 15m diepte. 2 manta’s verdwenen al snel in de donkerblauwe duisternis. Maar 1 bleef ! We hebben meer dan een kwartier op onze knieën op de zeebodem gezeten terwijl de manta voor en boven ons door het water gleed. Ik weet niet of jullie ooit al een reuzemanta hebben gezien op tv ofzo, maar manta’s zwemmen niet vind ik… ze zweven, met hun grote vleugels, gracieus en rustgevend…

Op een gegeven moment zweefde zo’n 2m boven onze hoofden, en men instructeur had mij op land verteld dat ik dan men adem even moet inhouden, tot de manta voorbij was. Anders zouden de bubbels die ik uitadem tegen zijn buik spatten, en dan zou hij misschien weggaan. Dus daar zaten we dan, met ingehouden adem te kijken naar zoveel moois boven ons… Jaja, jullie hebben het waarschijnlijk al door , maar ik ben dus gek van reuzemanta’s. Maar stel jullie eens voor, de moment waarop je zoveel schoonheid ziet, waar je al maanden lang op hoopte. Ik heb geluk gehad dat ik tijdens mijn allereerste duik in het buitenland zoiets mocht meemaken. Het was tevens ook men laatste duik op Lady Elliot, wat de dag erna zou ik terugvliegen, en duiken en vliegen mag niet binnen de 12u…

Toen de manta uiteindelijk ook verdween gingen we verder zoeken naar diertjes. Een paar schildpadden, een luipaardhaai ( super lieve haaien ! ) , een paar kleine rifhaaien , baby nemo met zijn mama ;) en veeeel meer ! Even later kwam er nog een zwarte manta en een kleine baby manta langs ( toch al een halve meter breed J ). Na 45 min moesten we stoppen omdat de zuurstof bijna op was. Bij het stijgen kwam de zwarte manta nog even langs…

’s Avonds was er nog een leuke verrassing ! Een nest baby schildpadjes die op het punt stonden om uit hun nest te kruipen en naar de zee te lopen. Maar we moesten ze een beetje helpen. Hun nest lag dicht tegen het resort, en aangezien baby schildpadjes aangetrokken worden door licht, zouden ze de verkeerde kant uitlopen, weg van de zee. Dus hebben we samen met enkele andere mensen de schildpadjes in een grote emmer gelegd ( jaja, alle 80 schildpadjes ! ). Op het strand hebben we dan een ‘lichttunnel’ gemaakt met onze zaklampen en de diertjes laten lopen… Op weg naar hun groot maar gevaarlijk avontuur. Maar 1 op de 1000 babyschildpadden overleefd de reis en kan oud worden. Ik heb ze veel geluk gewenst terwijl ze verdwenen in de zee…

En het avontuur was nog niet voorbij voor mij. Moederschildpadden kwamen nog steeds aan land om eitjes te leggen. Om 1u ’s nachts, met hoogtij, ben ik er dan op uit getrokken met men zaklamp, het strand op. Ik had ervoor een briefing en tips gekregen over hoe ik de schildpadden het minst zou verstoren. Ik moest met men zaklamp net langs de waterlijn schijnen, en zoeken naar schildpaddensporen J. Na 20 minuutjes vond ik er 1. De sporen lijken op tractorsporen en ik was helemaal happy dan ik er had gevonden ! Stilletjes, en in het donker volgde ik de sporen. En toen zag ik daar, in het schijnsel van het maanlicht, een grote, ronde vorm liggen ! Ik had er 1 gevonden ! Mijn moeheid was direct weg ! Ze was al volop een nest aan het graven. Na een half uurtje stopte ze, en ging ze een beetje verder terug beginnen. Met grote slagen van haar voorflippers gooide ze het zand weg. Ik zat 2m naast haar en kreeg af en toe wat zand tegen mij J. Ik had het allemaal al wel gezien in tv programma’s, hoe een schildpad haar nest graaft enz… Maar dit was toch uniek hoor, in het donker naast haar zitten, onder een volle sterrenhemel vol vallende sterren… Zand dat op je wordt gegooid door haar… Het was echt National Geographic in het echt !!! Ik heb haar zelfs een paar keer horen zuchten ! ( ik wist niet dat schildpadden konden zuchten ! ). Na 2u gaf ze het op. Er lagen stenen in de grond en ze vond de plek toch niet zo goed denk ik. Ze ging terug naar de zee, haar zware lijf voortslepend over het zand. De volgende uren of dagen zou ze nog eens proberen om een goed plekje te vinden. Veel hangt van haar en de andere af. Ze dragen heel waardevolle eitjes bij zich !

Na 2 zalige dagen gevuld met duiken, snorkelen, zonnen, lekker eten, weinig slapen :p … was het tijd om terug te keren. Met spijt in het hart… Ik kon er zeker nog wel een tijdje blijven !

Rainbow Beach & Fraser Island, Dingo's !!!

Vanuit Rainbow Beach ging ik vertrekken naar Fraser Island. Ik had een ‘Self drive tour’ gekozen. Je bent dan in een groep met 15 en een gids. We hadden twee 4x4 jeeps waar we dan om de beurt mee gingen rijden op Fraser. Maar eerst heb ik de groep ontmoet ’s avonds. Ik zat met 4 meisjes, een Italiaans koppel en de gids in 1 jeep. De andere 8 zaten in de andere jeep. Ik had een zalige groep. Duits, Zwitsers, Wales, Italië, Japan, Taiwan… Een goede mengeling dus J. We zijn die avond met de groep inkopen gaan doen voor de volgende 3 dagen. De dag erna vertrokken we dan. Om op Fraser te geraken met de jeeps moesten we een boot nemen. Bij de aankomst was het even spannend. We moesten half door de golven rijden en dan een zandheuvel op om op het strand te geraken. Ik dacht even dat we omver gingen kantelen J. Eerst zijn we naar Lake Wabby gegaan. Een meer omringt langs 3 kanten door een Eucalyptuswoud en aan de andere kant een super hoge zandduin. Het was zalig om de duin af te rennen en in het meer te plonsen ! Het weer was spijtig genoeg ni zo super, het was bewolkt en af en toe wat regen. Daarna zijn we naar een oud, verroest scheepswrak gaan kijken, en dan naar onze camping. We gingen 2 nachten in tenten slapen. We werden wel gewaarschuwd voor de dieren van Fraser. Er waren een aantal gevaarlijke en dodelijke slangen en spinnen, en er waren vliegen, maar echt grote vliegen ! En die stomme vliegen die beten gewoon kei hard een stuk uit u huid ! Dus waren we constant rare sprongen aan het maken om aan de vliegen te ontsnappen J. Ook voor de dingo’s moesten we oppassen. Niet dat die ons zomaar zouden aanvallen, maar we moesten toch voorzichtig zijn. Er liepen een paar rond in ons kamp dus mochten we nooit alleen ergens rondlopen. We moesten altijd een ‘dingo buddy’ zoeken als we in het donken naar de wc moesten. En ik heb ook ondervonden waarom… Men tentgenootje wou ’s avonds naar de wc, dus ging ik mee. We zagen iets bewegen en ik scheen erop met men zaklamp. Het was een super schattige kikker J. Maar daardoor hadden we de dingo’s naast ons niet zien staan. We verschoten ons een ongeluk toen we die 3 dingo’s op een 2-tal meter van ons zagen staan… Er was geen verlichting, buiten men zaklamp. De dingo’s keken ons aan ( niet dreigend ofzo, ze waren niet aggresief ) en wij zijn heeeel rustig verder gewandeld naar de wc. Ons hartje klopte toch wel even sneller J. De meeste aanvallen van dingo’s gebeuren bij domme en zatte toeristen die de dingo’s beginnen uitdagen. Enja, het zijn nu eenmaal wilde honden. Dus ik zou zo’n zatte toerist ook wel bijten hoor !

Onder leiding van het Italiaanse meisje hebben we een fantastische pasta Carbonara gemaakt met de groep en daarna rond het kampvuur gezeten. Ik zag iets vrij groot voorbij vliegen en landen op een boom. En de nieuwsgierige natuurzot in mij ging een kijkje nemen. Het was een grote sprinkhaan. Maar toen zag ik in het schijnsel van men zaklamp iets anders bewegen, op een halve meter van mij…

Ik had het geluk om een bijzonder en interessant dier tegen te komen… een tijgerslang ! Een kleintje maar, ongeveer een halve meter lang, maar wel 1 van de giftigste slangen ter wereld J. Ik wist eerst niet welke soort het was, maar aangezien de helft van de slangen in Australië giftig zijn, ging ik toch op een veilige afstand staan. Een paar zatte gasten kwamen ook eens kijken en gingen gevaarlijk dichtbij staan. Ik heb ze gezegd om op te passen, maar ook nu weer, zatte mensen denken niet na, en zo gebeuren er ongevallen ! Gelukkig heeft de slang niets gedaan en is ze gewoon verder gekronkeld in de struiken. Maar tijgerslangen kunnen agressief reageren als je ze uitdaagt. Zo leer je wel dat gevaar soms in een klein hoekje schuilt en dat je altijd moet opletten waar je stapt ’s nachts ;) .

Om de dag af te sluiten hebben we genoten van een magische sterrenhemel op een pikdonker strand. Zo ongelofelijk veel sterren !

De volgende dag, nog steeds met regen, zijn we nog eens gaan zwemmen in een meer. Het water was gelig, want er zat veel natuurlijke olie in, die van de bomen afkomstig was. Heel goed voor de huid dus. In de namiddag kwam de zon erdoor. We zijn nog een paar mooie stukjes van het eiland gaan bezoeken. Er werd ons ook gezegd om absoluut niet in de zee te zwemmen, aangezien het daar de voortplantingsplek was van de tijgerhaai. Een gevaarlijke en agressieve soort. En zelfs als je maar tot op kniehoogte in het water staat, loop je al gevaar. De 3 de dag was het mijn beurt om een stukje te rijden. Ik ben met de jeep naar Lake McKenzie gereden, door het tropisch regenwoud ( zoals je ziet in Jurassic Park ! Maar nu waren er enkel dingo’s in plaats van dino’s J ). Het was een zeer trage en hobbelige rit. Maar ik vond het fantastisch om op zo’n modderpad te rijden vol met putten J. Lake McKenzie was zo mooi. De kleur van het water ging van diepblauw tot tropisch turkooise ! Ook de zon was van de partij ( ik had de avond ervoor mijn groepsgenootjes een zonnedans aangeleerd en we hebben die dan gedanst rond het kampvuur… het heeft dus zijn vruchten afgeworpen J ) .

Dan was het spijtig genoeg tijd om te vertrekken naar Rainbow Beach. Die avond hebben we weer een fantastische pasta gemaakt met de groep en daarna zijn we nog gaan feesten. Het was de perfecte afsluiter voor een geweldige 3 dagen op Fraser Island.

Zon, zee and strand @ Byron Bay

Byron Bay is een geweldig, klein dorpje aan de ‘Golden Coast’. Het is er superchill, geen grote gebouwen, geen druk verkeer… Maar echt supergezellig. Toen ik hier aankwam zei iemand me dat veel mensen Byron Bay zo geweldig vinden dat ze weken blijven of zelfs terugkeren eens ze andere oorden zijn gaan verkennen. En in het begin was ik daar nog niet zo overtuigd van. Maar de sfeer van Byron Bay is blijkbaar aan mij blijven plakken. Ik kon er geen weken blijven, en kan ook niet terug gaan maar ik zou het wel willen, moest ik tijd genoeg hebben… Ze hadden dus gelijk J

Ik ben 4 dagen in Byron Bay gebleven. Ik heb een lange wandeltocht door jungles en stranden gedaan naar de vuurtoren, bovenop een heuvel. Het was een zware tocht vanwege de hitte, de steile beklimmingen en het gebrek aan conditie J. Maar het was de moeite waard. Ik heb veel mooie dingen gezien EN men eerste wilde dolfijnen kunnen aanschouwen. Een groepje van een 6-tal dolfijnen zwom langs de kust, dus ik had een heel goed zicht op ze vanop de heuvel. Ik heb ze wel maar vanuit de verte gezien, maar ik heb zo het gevoel dat dit niet de laatste keer is dat ik dolfijnen ga zien op men reis, en misschien zie ik ze volgende keer wel van heel dicht bij…. Wie weet…

De volgende dagen heb ik het rustig aan gedaan, veel op het strand gelegen, gaan spelen in de golven , rond geslenterd bij de kleine winkeltjes… Ik had een heel mooi hostel, en ook daar weer leuke mensen leren kennen. Vrijdag had ik dan afgesproken met een vriendin die in de buurt van Byron Bay werkt en studeert. Het was super om haar nog eens terug te zien. Ik heb haar jaren geleden leren kennen in Griekenland op men stage, daarna Nieuwjaar mee gevierd in Lapland ( Finland ) en nu kom ik ze hier in Australie tegen ( terwijl ze eigelijk in Parijs woont, wat super dichtbij ons is :p ). We hebben ons kei goed geamuseerd op het strand, in het zwembad… Veel gelachen, onozel gedaan, zotte foto’s getrokken en herinneringen opgehaald.

De dag erna heb ik de bus genomen naar Surfer’s Paradise. De naam alleen al klinkt zalig, maar voor mij was het toch niet echt het ‘paradijs’. Er waren veel hoge flatgebouwen, waardoor er in de namiddag veel schaduw op het strand was. Ik heb er wat rondgelopen enz. Op een bepaalde avond zat ik nog even op het strand, toen ik in de verte een scherm zag staan met mensen die errond zaten. Dus ik ben eens gaan kijken. Er was die avond blijkbaar een festival in Sydney en dat werd live uitgezonden in Surfer’s Paradise op het strand. Tropfest is het festival van de kortfilms. Er werden 16 kortfilms vertoont en dan werd er een winnaar gekozen. De prijsuitreiking gebeurde door Nicole Kidman en andere bekende namen in Sydney. Ik heb mij daar dan in het zand geïnstalleerd en een filmavondje gehad. De kortfilms waren grappig, maar andere waren ook heel pakkend. Maar daar zat ik dan, met men voetjes in het zand, met de golven op de achtergrond, onder de sterren… En met een vuurwerk als afsluiter. Het was een verrassende en onverwacht leuke avond !

Brisbane

Brisbane was voor mij een grote stad, zoals elke andere grote stad. Ik ben de eerste dag naar de Botanische tuinen gegaan, in het midden van de stad. Ik voel mij altijd beter in grote parken dan in de drukke stad zelf. Ik was in de buurt van de Universiteit van Brisbane en hoorde veel lawaai. Ik ben dus eens een kijkje gaan nemen en blijkbaar was het de start van het academie jaar in Australie ( de zomer loopt hier binnen een maandje ten einde ). Ik zag een paar promogirls rondlopen die gratis Red Bull uitdeelden. Hehe, moest ik geen werk vinden in Belgie, kan ik nog altijd hier in Australie als promogirl komen werken J. Er werd ook overal eten verkocht voor 2 dollar ( ongeveer 1,60 euro ).

Ik denk dat het alleen voor studenten was, maar ik zie er ook wel uit als één van de studenten dus heb een grote maaltijd en gratis Red Bull gekregen voor maar 1,60 euro ( was wel een meevaller, aangezien alles hier zooo duur is… ). Daarna heb ik ook weer iets spontaan en leuk gedaan. Toen ik in de tuinen rondliep zag ik een affiche hangen waarop stond dat er gratis Thai Chi lessen waren op dinsdag. Nu was het toevallig dinsdag, en ik was toevallig op tijd dus heb ik een les Thai Chi mee gevolgd. We waren met een 15-tal mensen. Jonge mensen, oudere mensen, mensen in kostuum die middagpauze hadden op hun werk… kortom, een hele verschillende bende. De les ging door in het park, onder de bomen, terwijl we omringt waren door fluitende vogels en nieuwsgierige waterhagedissen. Er was echt geen betere plek om tot rust te komen en de energie te laten stromen J. En… nu kon ik een puntje van mijn To Do lijstje schappen. Ik wou al lang eens een Thai Chi les meevolgen, maar had er in Belgie nog niet echt 1 gevonden, en zeker niet 1 in de natuur zelf J.

Weer een leuke en onverwachte belevenis !

Aangezien alles hier zo duur is, moet ik elke avond zelf men eten maken. Ik was dat niet echt gewoon want ik Zuid-Amerika heb ik nooit gekookt in een hostel. Alles was er gewoon goedkoop dus kon ik altijd ergens gaan eten ’s avonds. Maar hier is het dus anders. Ik moet ook rekening houden met wat ik kook, want soms zijn de kookvuren zo slecht, dat men water pas na een half uur stilletjes aan begint te koken… Aardappelen koken is dus soms vrijwel onmogelijk J. Dus is het hier vaak pasta of rijst. Vlees is ook duur, maar soms koop ik dat samen met iemand van de hostel. Want het is vaak toch teveel voor mij alleen. Gelukkig hebben ze hier in de hostel soms BBQ voor 5 dollar, of zelfs een gratis maaltijd, zoals in men hostel in Brisbane… Dus het is gelukkig niet elke dag pasta of rijst J.

Nu zit ik in Noosa, aan de Sunshine Coast… Maar veel zon heb ik hier nog niet gezien L. Rondom Noosa zijn veel mooie natuurparken en stranden. Ik ben gisteren met volle moed het bos in getrokken voor een wandeling van een paar km. Maar toen ik midden in het bos stond begon het te stortregenen. En ik had men Kway wel bij, maar die bleek toch niet zo waterdicht te zijn als ik had gedacht… Dus ben ik gaan schuilen, maar ik moest uiteindelijk toch terug door de regen, want het stopte maar niet… Ook vandaag is het al de hele dag aan het regenen, en dan is hier niet zoveel te doen. Dus hopelijk komt de zon snel terug J.

Tot de volgende !

Sydney

Na een heeeel lange en vermoeiende vlucht van zo’n 22u ben ik dan eindelijk in Sydney geland!

Het is wel bizar, het tijdsverschil met België. 10u verschil, want toen ik in Sydney aankwam was het 9u 's morgens terwijl het bij jullie nog maar 23u 's avonds was...

Men ritme was helemaal in de war maar toch besloot ik, nadat ik mij had geïnstalleerd in de hostel, om een kleine wandeling te gaan doen om Sydney te verkennen. Die kleine wandeling heeft uiteindelijk 6u geduurd... Ik ben de grote parken in hartje Sydney gaan verkennen, waar ik tot mijn grote verbazing en enthousiasme een Kookaburra heb gezien. De Kookaburra is een bekende Australische vogel, die een soort van lachend geluid maakt. Hehe, men eerste 'wildlife' gespot ! Ik was content ! Daarna ben ik naar the Sydney Opera House gaan zien, hét icoon van Sydney en van heel Australie. En ja, hij was prachtig ! Ik heb er een tijdje rondgelopen om het eens van dichterbij te bekijken. Daar had ik ook een mooi zicht op de bekende Harbour Bridge.

Dan naar Sydney Aquarium geweest, waar ik wel een half uur heb zitten staren naar het verblijf van het vogelbekdier, maar ik heb hem niet gezien ! Spijtig, maar ik zal hem nog wel zien tijdens deze reis... Onderweg ben ik ook wel een beetje verschoten. Ik liep rustig op straat en zag aan de overkant een vreemd geklede man staan. Ernaast stond een filmploeg, dus ik nam aan dat ze een film aan het opnemen waren. Dus ik wandel gewoon verder tot ik opeens kei hard verschiet van pistoolschoten... Ik draai mij om... en zag dat het gewoon voor die film was... Allee, men eerste 'criminaliteit' gezien int stad :)

Voor de rest nog geen vieze dingen tegengekomen ( buiten een paar spinnen, en je weet nooit of ze giftig zijn of niet :p ). Sydney is echt een veilige stad en ik voel mij er meer op mijn gemak dan op sommige plaatsen in België...

Na 6u , terug de weg gevonden naar men hostel ( dicht bij een heeeel groot Coca Cola reclame bord, hoe ironisch :p ). En op men bed direct int slaap gevallen tot de dag nadien.

De 2de dag ben ik een gratis tour gaan doen in Sydney. Daar heb ik ook 2 meisjes van men hostel leren kennen, een Duits en een Frans meisje. De tour duurde een 3tal uur, maar was super interessant. EN ! De zon scheen de hele dag. Ik, goed voorbereid met men Belgische zonnecrème factor 15, dacht dat ik de zon wel aankon... Maar niet dus... Zelfs na 2 keer smeren was ik nog verbrand, dus heb de dagen erna veel aftersun liggen smeren, en een beetje pijn gehad, maar nu ist al mooi bruin :)

Met die 2 meisjes ben ik dan nog een beetje Sydney gaan verkennen. We zijn binnen in the Opera House geweest, maar het was een beetje te duur om een rondleiding te nemen, dus zijn we de toiletten gaan checken ( op aanraden van onze tourgids trouwens ) en ze waren zeer sjiek en origineel :). Dus heb ook een onverwachte kant van the Opera House te zien gekregen.

Sydney is trouwens een zalige stad. In het midden van de stad ligt een groot park, waar je even kan ontsnappen aan de drukte. Je ziet er dan ook veel mensen joggen, sporten, kickboxen... Het is een propere stad en de mensen zijn er super vriendelijk. Er hangt een aparte sfeer. De stad heeft alles, parken, stranden, drukke business centers, havens, toeristenplekjes... En elke keer dat ik door Sydney wandelde ben ik nieuwe plekken tegengekomen...

’s Avonds zijn we dan gaan feesten met een deel van de hostel. Overal waren er free drinks en free entry dus we hebben ons geamuseerd.

De dag erna waren er nieuwe mensen in men kamer gekomen, een Duits koppel en een Italiaanse jongen. Ik had een kamer van 4, en blijkbaar de beste kamer van de hostel ( hebben de anderen mij verteld ). Het was een leuke kamer, met een balkon erachter, bijna even groot als de kamer zelf... Op het bovenste verdiep, met wel een redelijk mooi uitzicht.

Ik ben toen met die Italiaanse jongen en 2 Duitse meisjes over Harbour Bridge gewandeld, om zo een mooi uitzicht te krijgen over the Opera House. Daarna zijn we in Chinatown beland, en Paddie’s Market, een super grote overdekte markt waar je alles kan vinden !

‘s Avonds weer weg geweest, en het was leuk tot op het moment dat er veel te veel volk in de club stond, er iemand een paar meter verder aant overgeven was en iemand bier over mij had gemorst. Ik hing dus vol bier en toen zijn we maar terug gegaan naar de hostel. Daar hebben we nog een beetje nagepraat in de gang, op de trappen. Toen passeerde men Italiaanse kamergenoot en zei dat er een feestje op men kamer was. Dus ik naar boven en inderdaad, er was een beetje muziek en wat wijn en het Duits koppel en een paar van hun vrienden J

Zaterdag ben ik met het Duits koppel naar Manly Beach gegaan met de ferry. Er was daar een surfwedstrijd. Maar toen we in Manly waren begon het super hard te regenen. En onweer… En wij wilden naar het strand gaan… We werden na een half uurtje al een beetje depressief toen opeens de zon erdoor kwam. En zo is het weer in Sydney wel, soms kan het heel snel veranderen… Vooral de regenbuien duren hier niet zo lang J. Dus wij op het strand, een zalig mooi strand trouwens ! Helderblauw water, golven, surfers, zon…. Er was wel geen surfwedstrijd, maar dat was niet erg, want we zijn 11 mensen van een ander hostel tegengekomen en hebben de hele dag volleybal gespeeld opt strand. ’s Avonds met de ferry terug gegaan en Harbour Bridge en the Opera House kunnen bewonderen bij zonsondergang. Daarna vroeg in ons bedje want we waren allemaal uitgeput van de volleybal.

Zondag moest ik opstaan om 7u want ik had een trip geboekt naar de Blue Mountains, een grote bergketen vol Eucalyptusbomen, die soms bedekt is door een blauwachtige mist. Ik had zeer veel geluk met het weer. Het was een stralende dag, dus konden we de hele vallei perfect zien. Anders hangen er wolken en zie je de helft niet. In de vallei nog wat rondgelopen en opt einde van de dag terug met de ferry naar Sydney. Ook hier weer leuke mensen leren kennen. Dusja, ik ben eigenlijk niet zo vaak alleen tijdens men reis J

Maandag moest ik uitchecken om 11u en heb ik de rest van de dag nog wat rondgelopen in de parken, het Art museum gaan bezoeken ( twas gratis inkom, dus waarom niet :p ).

Om kwart voor 7 de bus opgesprongen voor een reis van 12u naar Byron Bay, waar ik een vriendin uit Frankrijk ( die ik in Griekenland heb leren kennen en waar ik Nieuwjaar mee heb gevierd in Finland ) ga terug zien !

Dus, het zal wel super leuk worden !

Tot de volgende post !

Groetjes allemaal !

Lies